چکیده

هدف این پژوهش تحلیل برنامه درسی تربیت هنری دوره ابتدایی، از منظر رویکرد سازنده گرایی بوده است. نوع پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی و پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی نومعلمان دوره ابتدایی استان چهارمحال و بختیاری در سال تحصیلی 1400-1399، بوده که به روش تصادفی، 176 نفر از آنان به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. ابزار گردآوری داده های پژوهش شامل یک پرسشنامه پژوهشگرساخته بسته پاسخ بر مبنای طیف پنج درجه ای لیکرت بوده که روایی آن توسط 9 نفر از متخصصان(مدرسان درس های آموزش هنر دانشگاه فرهنگیان استان) تأیید و ضریب پایایی آن به روش آلفای کرانباخ، 0.93 محاسبه شد. پرسشنامه ها به صورت الکترونیکی بین افراد نمونه آماری اجرا شدند. یافته های پژوهش حکایت از عدم اجرای مناسب برنامه با استفاده از رویکردسازنده گرایی داشته است. میزان مطلوبیت هدف ها/پیامدهای برنامه درسی، با توجه به رویکرد مذکور، کمتر از متوسط و محتوا، بیشتر از متوسط بود. مطلوبیت برنامه درسی درس هنر بر مبنای رویکرد هنری، از منظر رویکرد سازنده گرایی در مراحل برقراری ارتباط و تجربه کردن، بیشتر از متوسط، کاربست متوسط، به اشتراک گذاشتن و انتقال یادگیری ها به موقعیت های جدید کمتر از متوسط و سنجش آموخته ها، بیشتر از متوسط بوده است. مطلوبیت برنامه در زمینه فرآیندهای هدایت، تحلیل و بازخورد، بیشتر از متوسط بود.